شیمی درمانی نوعی درمان سرطان است که می تواند به گلبول های سفید خون سالم آسیب برساند. این می تواند باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن ،و در نهایت افزایش حساسیت به عفونت شود. هر کسی که بعد از شیمی درمانی تب می کند ، باید فوراً با یک پزشک متخصص تماس بگیرد. فرد مبتلا به سرطان ممکن است در اثر عفونت ، واکنش به دارو ، التهاب یا رشد تومور تب داشته باشد.
شیمی درمانی شامل استفاده از داروهای خاص برای از بین بردن سلول های سرطانی و جلوگیری از تقسیم و رشد آن ها است. با این حال ، این داروها همچنین می توانند به سلول های سالم آسیب برسانند و عوارض جانبی ایجاد کنند. در این مقاله رابطه بین شیمی درمانی و تب بررسی می شود. همچنین در مورد گزینه های درمان و زمان تماس با پزشک صحبت می شود.
آیا شیمی درمانی می تواند تب ایجاد کند؟
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) تب را به عنوان دمای ͦF ۱۰۰,۴ (۳۸ ͦC) یا بالاتر تعریف می کنند. تب اغلب نشانه عفونت است.
سرطان و شیمی درمانی می توانند سیستم ایمنی بدن را تا حدی محدود کنند که بهبودی از بیماری های شایع دشوار باشد.
شیمی درمانی سلول های دارای رشد سریع ، از جمله سلول های سرطانی را از بین می برد. بسیاری از سلول های سالم نیز رشد سریعی دارند ، اما داروها می توانند به این ها نیز آسیب برسانند.
این روش درمانی معمولاً به سلول های خون ساز در مغز استخوان که سلول های سفید خون تولید می کنند آسیب می رساند. در نتیجه ، شیمی درمانی می تواند تعداد گلبول های سفید خون فرد را کاهش دهد. این موضوع سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند و می تواند حساسیت به انواع عفونت ها را افزایش دهد. نام این مسئله نوتروپنی است.
هرکسی که بعد از شیمی درمانی اخیر تب کرده باشد ، باید سریعاً با یک پزشک متخصص تماس بگیرد.
چه زمانی تب ایجاد می شود؟
شیمی درمانی می تواند احتمال ابتلا به عفونت را در فرد افزایش دهد. اگر عفونت وجود داشته باشد ، در هر زمان ممکن است تب ایجاد شود. اگر کسی بعد از شیمی درمانی اخیر احساس گرما یا سردی غیرمعمول کند ، باید:
- هر ۲–۳ ساعت دمای خود را از طریق دهان بررسی کند.
- قرائت دما را ثبت کنید.
- مایعات زیاد بنوشید.
- استراحت کافی داشته باشید.
- در صورت احساس گرما از کمپرس سرد بر روی پیشانی استفاده کنید.
در صورت بروز تب چه باید کرد؟
در صورت بروز تب ، بلافاصله با یک متخصص تماس بگیرید. تب اغلب اولین و تنها نشانه عفونت است.
سعی کنید قبل از صحبت با پزشک از دارو برای کاهش تب استفاده نکنید. این دارو به مبارزه با عفونت کمک نمی کند.
درمان
فردی که شیمی درمانی کرده است ممکن است به Trusted Sourceneutropenia مبتلا شود ، این مشکل کاهش قابل توجهی در نوعی گلبول سفید خون است که با عفونت ها مقابله می کند. این بدان معنی است که هر عفونی می تواند بسیار جدی شود.
یک عفونت می تواند منجر به سپسیس شود ، که واکنش شدید بدن به عفونت است. این شرایط یک اورژانس پزشکی است ، زیرا می تواند زندگی را تهدید کند.
درمان عفونت
درمان عفونت پس از شیمی درمانی بلافاصله شروع می شود تا از بدتر شدن عفونت جلوگیری کند. یک متخصص مراقبت های پزشکی با استفاده از آنتی بیوتیک ها قبل از آزمایش نوع پاتوژن ایجاد کننده عفونت ، کار خود را شروع می کند.
هنگامی که تیم پزشکی نوع عفونت را شناسایی کرد ، آنها یک برنامه درمانی متناسب با آن تهیه می کنند.
درمان نوتروپنی
نوتروپنی بزرگترین عامل خطر مرتبط با عفونت برای افراد مبتلا به سرطان است.
خصوصاً اگر نوتروپنی جدی باشد ، این بدان معنی است که تعداد گلبول های سفید خون در بدن بسیار کم است. در این حالت ، پزشک ممکن است یک یا چند مورد از این روش ها را توصیه کند:
- آنتی بیوتیک ها: ممکن است شخصی برای جلوگیری از عفونت از این موارد استفاده کند.
- عوامل رشد میلوئیدی: این پروتئین ها مغز استخوان را تحریک می کنند و به آن کمک می کنند تا سلول های سفید خون بیشتری تولید کند. نام های دیگر این روش درمانی “فاکتورهای رشد” یا “عوامل محرک کلنی” است که گاهی اوقات “CSF” نامیده می شود.
- متوقف کردن شیمی درمانی: پزشک ممکن است درمان سرطان را به تأخیر بیندازد تا به بدن زمان بیشتری بدهد تا سلول های سفید خون بیشتری ایجاد کند و سیستم ایمنی بدن بهبود یابد.
انجام اقدامات احتیاطی
به شخصی که شیمی درمانی می کند توصیه می شود:
- بررسی کنید چه زمانی تعداد گلبول های سفید خون در کمترین حد خود است، تا بفهمید چه زمانی بیشترین خطر مرتبط با عفونت وجود دارد.
- یک دماسنج را در نزدیکی خود نگه دارید.
- شماره تلفن پزشک را همیشه با خود داشته و بدانید در صورت باز نبودن مطب پزشک با کدام شماره تماس بگیرد.
- اگر فردی به مراقبت های اورژانسی نیاز دارد ، باید به کارمندان بگوید که سرطان دارند و تحت شیمی درمانی است.
مراقبان چه کاری می توانند انجام دهند؟
این مراحل را پس از یک جلسه شیمی درمانی انجام دهید:
- مراقب لرزش و لرز بیمار باشید و با متوقف شدن لرزش ، دمای فرد را کاهش دهید.
- دمای فرد را در دهان یا زیر بغل بگیرید.
- در صورت بروز تب با یک متخصص تماس بگیرید.
- مایعات و میان وعده ها را ارائه دهید.
- به مدیریت برنامه دارویی کمک کنید.
- همچنین یک مراقب باید هر بازدید کننده احتمالی را که تب ، سرفه ، اسهال یا علائم دیگر آنفولانزا را دارد تشویق کند که فقط در صورت بهبودی فرد را ملاقات کند کند.
سایر عوارض شیمی درمانی
شیمی درمانی می تواند به تعدادی از سلول های سالم آسیب برساند ، از جمله:
- سلول های خون ساز در مغز استخوان
- فولیکول های مو
- سلول های دستگاه گوارش
- سلول های دهان
- سلول ها در سیستم تولید مثل
برخی از داروهای شیمی درمانی همچنین می توانند به سلول های زیر آسیب برسانند:
- قلب
- کلیه ها
- مثانه
- ریه ها
- سیستم عصبی
این آسیب می تواند منجر به عوارض جانبی شود ، از جمله:
- خستگی
- ریزش مو
- کبودی و خونریزی
- عفونت ها
- کم خونی
- تهوع و استفراغ
- تغییر در اشتها
- یبوست و اسهال
- زخم های دهان ، زبان و گلو و مشکل در بلع
- مسائل عصبی مانند بی حسی ، سوزن سوزن شدن و درد
- خشکی پوست و تغییر رنگ پوست
- تغییرات ادرار و مثانه
- نوسان وزن
- مشکلات تمرکز
- تغییرات خلقی و تغییر در میل جنسی
- مشکلات باروری
عوارض جانبی ممکن است به سرعت از بین بروند ، اما رفع برخی از آن ها ممکن است ماه ها یا سال ها طول بکشد. این عوارض جانبی را عوارض “دیررس” می نامند.
خلاصه
- شیمی درمانی یک روش درمانی معمول برای سرطان است. سلول های با رشد سریع را هدف قرار داده و به آن ها آسیب می رساند. برخی از این سلول ها سالم هستند ، که آسیب رساندن به آن ها می تواند عوارض جانبی ایجاد کند.
- شیمی درمانی معمولاً به سلول های خون ساز که سلول های سفید خون تولید می کنند آسیب می رساند. اینها قسمت مهمی از سیستم ایمنی بدن هستند.
- اگر شیمی درمانی سیستم ایمنی بدن را تا حد زیادی ضعیف کند ، احتمال خطر ابتلا به عفونت در فرد افزایش می یابد که می تواند منجر به تب شود.
- افرادی که اخیراً تحت شیمی درمانی قرار گرفته اند ، معمولاً کمتر قادر به بهبودی از عفونت هایی هستند که می تواند به سرعت جدی شود. هر کسی در این موقعیت که تب دارد باید فوراً با یک متخصص تماس بگیرد. حتماً درمورد سرطان و شیمی درمانی به آنها اطلاع دهید.
